In wat misschien wel het laatste zomerse weekend van het jaar is, eind september, vertrekken mijn moeder en ik samen vanuit Pieterburen. Waar het even niet vanzelfsprekend leek dat we zouden gaan, is het gelukt. We fietsen in etappes het Pieterpad, met de zon in ons gezicht.
Een lang gekoesterde wens van mijn moeder. Zo makkelijk is dat allemaal niet meer, met haar 78 jaar. Goede vriendinnen waar ze vroeger wel eens mee op pad ging zijn overleden, mijn vader durft het niet meer aan om z’n eind te gaan fietsen. ‘Dan gaan wij toch samen’, zei ik een paar maanden terug.
Zelfs in maar twee dagen fietsen doorkruisen we een verscheidenheid aan landschappen. Van de Waddenzee, de ruige en lege Noord-Groningse kleigrond, door bossen en langs meren, langs heide, zandgronden en agrarisch gebied in Drenthe.
Van kleine dorpjes waar weinig gebeurt, maar de kerk altijd open is, naar de enorme drukte van de stad Groningen. Mijn moeder op de elektrische fiets, ik op spierkracht op mijn ouwe trouwe Santos. De knooppunten die we volgen op een papiertje uitgeschreven. De kaart en Google alleen als het echt even nodig is.
Onze hotelkamer in Groningen doet niet onder voor een pelgrimsherberg, compleet met dekens, een stopcontact bij elk bed, half uitgepakte fietstassen en een snurkende pelgrim. Gelukkig had ik oordopjes mee.
In twee dagen fietsen we 120 kilometer. Vooral houden we veel (koffie)pauze en peddelen we rustig door het land. Want zoals mijn moeder zegt: ‘Ik kan wel harder, maar zo zie ik meer’.
Vlak voor Rolde ontmoeten we het Jacobspad Uithuizen-Hasselt. Rolde, waar de fietstocht met mijn zoon vorig jaar eindigde. Nu fietsen we, na bezoek aan de Jacobskerk en weer een koffie, nog een paar kilometer door. Naar Schoonloo, waar deze etappe erop zit.
Het is bijzonder om dit te kunnen doen met mijn moeder. Zo doen we samen wat we leuk vinden: nieuwe herinneringen maken. Geen transformatie, geen verlichting, alleen windstilte voor mijn ziel. Daarna weer naar huis, waar het dagelijks leven op mij wacht.
Het Schildpad is een buitengewone ontdekkingstocht naar wegen om het pelgrimeren te verweven met het alledaagse.
Op het schildpad blijft de pelgrim in jou wakker en jouw pelgrimstocht dichtbij. Elke dag, overal waar je bent.
Ga je mee?
